Όλα όσα παρακολουθούμε (τις τελευταίες μέρες) απλά, ο καθρέφτης μας είναι…

ΓΡΑΦΕΙ: ΑΝΔΡΕΑΣ
ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

ΕΓΙΝΕ πραγματικά ο χαμός προχτές όταν το δικαστήριο ανακοίνωσε την ποινή πεντάμηνης φυλάκισης του… χίλια αξιώματα τέως Χριστόδουλου Χριστοδούλου. Και, ο χαμός από αντιδράσεις έγινε ακόμη πιο έντονος όταν ο πάλαι ποτέ γηραιός ανήρ του Κυπριακού κράτους και του κυκλωματικού πολιτικού κατεστημένου, οδηγήθηκε στο Νοσοκομείο, αφού, παραπονέθηκε για πόνους στο στήθος.

Ο ΚΟΣΜΑΚΗΣ, που υποφέρει δυσβάστακτα από την οικονομική κρίση, με το δίκαιο του θυμώνει όταν βλέπει χαμηλές ποινές σε ένοχους, ή ευνοϊκή μεταχείριση επώνυμων πολιτών, σε σύγκριση με το κάθε φτωχαδάκι που ο νόμος , οι δικαστές και τα δικαστήρια τον αντιμετωπίζουν με αμείλικτο τρόπο.
ΟΛΟΙ, ΦΥΣΙΚΑ, διερωτήθηκαν, πέρα από αυτά τα γεγονότα, για το τι θα πράξει από τούδε και στο εξής το Κυπριακό κράτος και οι νομικές υπηρεσίες, σε σχέση με το ποιος και γατί έδωσε το ένα εκατομμύριο ευρώ στον τότε Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, ποια ανταλλάγματα είχε, κτλ, κτλ. Αλλά, παράλληλα, σχεδόν όλοι οι απλοί πολίτες δεν κρύβουν και τη βεβαιότητα τους ότι όλα τα υπόλοιπα θα κρυφτούν και θα ξεχαστούν σιγά- σιγά, μέχρι που να ξεχαστούν, έστω κι αν τα συγκεκριμένα ζητήματα έχουν άμεση σχέση με το χοντρό παιχνίδι που έπαιξε μέσα στις τράπεζες μας και ήταν ένα πολύ μεγάλο καταλυτικό για την καταστροφή του τόπου μας. Και, όταν κλονιστούν τα πάντα σε έναν τόπο, και ακόμη και η εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη και στο δίκαιο κλονιστούν, επίσης, τότε ξέρετε τι αυτό σημαίνει.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ, λοιπόν , με τον Χριστόδουλο, εξελίσσονται, φυσικά, παράλληλα με ένα σωρό άλλες ιστορίες που παρακολουθούμε όλοι εμείς, εδώ στην Πάφο ,την τελευταία περίοδο. Με τον πρώτο πολίτη αυτής της πόλης να κατηγορείται για τόσα και τόσα πράγματα, και να επιμένει να παραμένει στη θέση του, και απλά να σπεύδει μόλις παίρνει μια επιστολή από τον Υπουργό των Εσωτερικών, να παραιτείται απλά από τα διοικητικά του καθήκοντα, αλά να διατηρεί την πολιτειακή θέση του Δημάρχου… και βλέπουμε… Τώρα το τι άλλο να δούμε πρέπει, ίσως μόνο αυτός το καταλαβαίνει… Ένας Δήμαρχος που έσπευδε να μας κουβαλήσει έναν Σάκη Ρουβά στην πόλη με μια αμοιβή των εκατόν χιλιάδων ευρώ, την ίδια ώρα που τόσος κόσμος πεινά, και μάλιστα να προβάλλει και την εκδήλωση σαν φιλανθρωπική, για τα χίλια ευρώ που θα έδιναν στο Κοινωνικό Παντοπωλείο, ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΑΡΧΟΣ αυτής της πόλης, είτε είναι ένοχος, είτε αθώος για όλα τα άλλα που τον κατηγορούν, όχι οι δημοσιογράφοι, ή οι δημοτικοί σύμβουλοι, αλλά η ίδια η αστυνομία.
ΑΛΛΑ, δεν είναι μόνον αυτά τα ηθικά, (τα νομικά ας τα κρίνει ο νόμος) που έκανε ο Δήμαρχος μας. Είναι και άλλα πολλά, όπως ας πούμε ότι σχεδόν ενέταξε έναν ολόκληρο μηχανισμό του Δήμου να δουλεύει για μια συναυλία που είχε καθαρά κερδοσκοπικό χαραχτήρα, αν και εμείς ξέρουμε πολύ καλά, ότι ακόμη και ο ίδιος έπαιρνε σβάρνα τηλέφωνα σε επιχειρηματίες για να σπονσάρουν την συναυλία.. τώρα γιατί να το κάνουν αυτό… ξέρετε εσείς… ΑΥΤΟΣ ο Δήμαρχος λοιπόν, έχει ακόμη τα κότσια και παραμένει εκεί στο δημαρχιακό του αξίωμα, έχοντας όπως δηλώνει εμπιστοσύνη στην δικαιοσύνη, και μη αντιλαμβανόμενος ότι ηθικά δεν νομιμοποιείται πλέον να είναι ο δήμαρχος της πόλης, και αν του έχει απομείνει κάτι σημαντικό να κάνει, αυτό δεν είναι άλλο από του να αποδείξει στην δικαιοσύνη ότι είναι αθώος πέραν πάσης αμφιβολίας. Απλά για να σώσει, κάπως την φήμη και το όνομα του, και να χαρίσει ένα χαμόγελο ευχαρίστησης σε όσους χιλιάδες τον ψήφισαν και τον εμπιστεύτηκαν.
ΤΙ, ΟΜΩΣ, δηλώνουν αυτά τα γεγονότα που μόλις περιέγραψα , πιο πάνω, και δεν είναι, φυσικά, τα μόνα που μπορούν να κατατεθούν, αν θέλει κανείς να περιγράψει την αβάστακτη γύμνια του κοινωνικού μας ιστού; Απλά, καταγράφουν, δυστυχώς, την απόλυτη γύμνια μιας κοινωνίας που εδώ και χρόνια βρίσκεται σε παρακμή σε όλα τα επίπεδα, σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της, και αν δεν βρεθούν λύσεις , τότε όλο και χειρότερα θα βρίσκουμε μπροστά μας.
ΟΙ ΚΑΘΕ λογής αποθρασυνόμενοι ηγέτες μας, καθοδηγητές μας, ινδάλματα μας, κτλ, κτλ, είναι μέσα από τα σπλάχνα της ίδιας αυτής κοινωνίας που αναδείχτηκαν και εξελίχθηκαν, και, ας είμαστε ειλικρινείς, μέσα στην κοινωνία τέτοια φαινόμενα συναντά κανείς καθημερινά, σε όλα τα επίπεδα.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, φτάσαμε σε κάποια οριακά σημεία, γιατί, ναι, αυτοί που βρίσκονται στα υψηλά δώματα νιώθουν ανενόχλητοι από το λαό, και ο λαός από την άλλη περιμένει από όλους αυτούς κάτι το προσωπικό, οπότε τους γλείφει, τους καμαρώνει, και τους αναδεικνύει μέχρι που να απομυθοποιηθούν πλήρως και αν πέσουν από τον θρόνο τους.