Και όμως αντέχουμε ακόμα... Μας έμεινε ο πολιτισμός - Του Σωκράτη Σωκράτους

Ο πολιτισμός και η ιστορία αποτελούν σήμερα το μεγαλύτερο όπλο προβολής και δύναμης της επαρχίας μας στην κυπριακή επικράτεια, αλλά και στο εξωτερικό.  Δημιουργώντας την κατάλληλη εικόνα και καλλιεργώντας το ανάλογο κλίμα, μπορεί να υπάρξει επιτέλους ευνοϊκή αντιμετώπιση των αιτημάτων και διεκδικήσεων μας τόσο από το επίσημο κράτος, όσο και από την κοινή γνώμη, φτάνει εμείς οι ίδιοι να το αντιληφθούμε και να αξιοποιήσουμε αυτόν τον τεράστιο πλούτο, που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας, οι λαϊκές μας παραδόσεις και η γεωγραφική μας θέση.

Με τέτοια στρατηγική και με βασικούς πυλώνες τα επιτεύγματα του παρελθόντος, μπορούμε να πείσουμε και να αλλάξουμε απόψεις και πρακτικές εις βάρος μας.  Μια μικρή και παραμελημένη επαρχία χωρίς πολλές δυνατότητες ανάπτυξης και προβολής, αλλά με τέτοια πολιτιστική κληρονομιά, μπορεί να ενισχύσει την θέση της και να απαιτήσει τον δέοντα σεβασμό παρακάμπτοντας την ηθική και πνευματική απαξίωση, την παρακμή και την υποκουλτούρα που βιώνει σήμερα.
Η προσπάθεια χρησιμοποίησης του πολιτισμού ως μέσου ενίσχυσης και ανάκαμψης επιβάλλει πρώτα και πάνω απ’ όλα την επιμόρφωση των ιδίων των κατοίκων της επαρχίας, ώστε να μετατραπούν στους καλύτερους πρεσβευτές στη χώρα μας, αλλά και στο εξωτερικό.
Είναι αυτό που λέμε ότι ήρθε η ώρα να μπορέσουμε να εξάξουμε τον πολιτισμό μας εκτός των γεωγραφικών μας συνόρων, φτάνει πρώτα να φροντίσουμε να τον κάνουμε κτήμα μας και να τον διαχειριστούμε σωστά.
Μέχρι σήμερα δεν μπορέσαμε σχεδόν καθόλου να αξιοποιήσουμε αυτόν τον μοναδικό πλούτο, ούτε να τον διαχειριστούμε και να χαράξουμε συγκεκριμένη πολιτική.  Ουδέποτε αξιοποιήσαμε τους Πάφιους επιστήμονες και ειδικούς, ούτε και τους απόδημόυς μας.  Η στενόμυαλη τακτική, η έλλειψη πόρων και η απουσία οράματος δημιούργησαν την μιζέρια και την στασιμότητα της σημερινής εικόνας.  Η κακή νοοτροπία μας, οι αδυναμίες και ελλείψεις μας, η απουσία ακαδημαϊκής κοινότητας, πανεπιστημιακών σχολών και ερευνητικών κέντρων έχουν συμβάλει στην καχεκτική και άσπονδη συμπεριφορά μας.
Η κακή ποιότητα του επιπέδου ζωής μας, έχει οδηγήσει τους πολίτες μακριά από τον πολιτισμό και την κάθε έννοια διαχείρισης και ανάπτυξής του.
Και τέλος η κακή κατάσταση των αρχαιολογικών μας μουσείων και των αρχαιολογικών μας χώρων, εξαιτίας της ανεπάρκειας των ιθυνόντων και του περιορισμού των προφερόμενων υπηρεσιών αποτελούν την χείριστη δυσφήμιση της επαρχίας και του πολιτισμού μας.
Δυνατότητες βελτίωσης υπάρχουν και είναι πολλές, φτάνει να το θελήσουμε, αξιοποιώντας ξένες αποστολές, διοργανώνοντας διεθνή συνέδρια, συνδέοντας τον πολιτισμό μας με τον τουρισμό, συντονίζοντας οργανώσεις και φορείς, αναζητώντας επιστημονικές συνεργασίες και κάνοντας ότι είναι δυνατόν για την παραγωγή πολιτιστικής συνείδησης.
Μόνο έτσι μπορούμε να προσβλέπουμε σε αξιοποίηση των μεγαλύτερών μας όπλων για νέες εξελίξεις και αλλαγές, που θα ξεπεράσουν επιτέλους τα συνήθη όρια του λειψού και άοσμου σχεδιασμού μας.
Μας προίκισε η ιστορία με αυτή την τεράστια προίκα.  Είναι η ώρα, έστω και αργοπορημένα να αδράξουμε την ευκαιρία και να κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα και την προοπτική.
 Μόνο ο πολιτισμός μας έμεινε.  Στους υπόλοιπους τομείς δεν υπάρχει ούτε πάτος.