Η Πάφος βρίσκεται υπό διωγμό και η αποψίλωση κυριαρχεί παντού

ΓΡΑΦΕΙ:
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ

Αυτή η πρωτοφανής καταχνιά, που σκεπάζει την Πάφο τους τελευταίους μήνες, δεν έχει να κάνει μόνο με τον ψυχικό μας κόσμο και τα συναισθήματά μας, αλλά φαίνεται ότι επεκτείνεται στην καθημερινότητα, στους στόχους και τις επιδιώξεις των πολιτών και της ίδιας της επαρχίας μας.
Αιτία γι’ αυτό αποτελεί αναμφισβήτητα η απαξίωση που υπάρχει και που αναπαράγεται με τον πλέον έντονο τρόπο από τα διάφορα κέντρα εξουσίας, τα οποία αξιοποιούν στο έπακρο τις αρνητικές εξελίξεις που καταγράφονται στην πόλη μας και προσπαθούν να μας δώσουν τη χαριστική βολή έχοντας στο χέρι τους την καλύτερη ευκαιρία. Τα μεγάλα έργα μπαίνουν εκ νέου στο ψυγείο και οι κατά καιρούς διεκδικήσεις μας διακωμωδούνται σήμερα από αρμοδίους και λοιπούς γραφειοκράτες της πολιτείας, έχοντας ως ισχυρό άλλοθι τα απανωτά λάθη, τα ρεζιλίκια και τα επικίνδυνα φαινόμενα διαφθοράς και διαπλοκής που κυριαρχούν και μονοπωλούν την επικαιρότητα την περίοδο που διανύουμε. Δικαιολογημένα οι άσπονδοι φίλοι μας τρίβουν τα χέρια από ικανοποίηση, αφού «πετύχαμε» από μόνοι μας να τους δώσουμε και όπλα και πυρομαχικά για να μας πολεμήσουν. Σε Υπουργεία και Υπηρεσίες στη Λευκωσία δεν ασχολείται κανένας με τα εκκρεμούντα ζητήματα της Πάφου, ενώ και οι τοπικές αρχές κάπου δεν έχουν μούτρα να φωνάξουν και να διαμαρτυρηθούν, φοβούμενοι ίσως την πληρωμένη απάντηση που θα πάρουν και θα έχει σχέση με τα όσα κωμικοτραγικά λαμβάνουν χώρα στην επαρχία μας. Ήταν στραβό που ήτανε το κλήμα, το φάγε και ο γάιδαρος, λέει ο λαός μας και δεν έχει άδικο. Οι επιπτώσεις είναι τεράστιες στον το¬μέα της προόδου και της ανάπτυξης, ενώ εξαιτίας αυτού του πρωτόγνωρου στιγματισμού επηρεάζεται άμεσα και ο ιδιωτικός τομέας, ο οποίος νιώθει καθημερινά την απώλεια εμπιστοσύνης από τους ξένους επενδυτές με όλα αυτά που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, αλλά και με τα καρφώματα που δέχονται από τους επιχειρηματίες των άλλων περιοχών της Κύπρου. Η κατάσταση είναι τραγική και οι επιπτώσεις οδυνηρές για την Πάφο, αφού από τη μια ζούμε τον απόλυτο διασυρμό και εξευτελισμό και από την άλλη, την αβεβαιότητα και την χλιαρή και φοβισμένη διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων μας. Το χειρότερο δε απ’ όλα είναι ότι ενώ εμείς ασχολούμαστε με τα ενδοοικογενειακά μας, οι άλλες επαρχίες κερδίζουν στοιχήματα δεκαετιών με τελευταίο και τρανό παράδειγμα την Λάρνακα, που πέτυχε τον πλέον φιλόδοξο στόχο της δημιουργίας πανεπιστημιακών σχολών μετά από απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Όπως πάμε, εμείς για να καταφέρουμε να υλοποιήσουμε κάποιους από τους στόχους μας, θα πρέπει πρώτα να περάσουμε από τη Γενική Εισαγγελία, την Ελεγκτική Υπηρεσία και το ΤΑΕ Αρχηγείου και εάν και εφόσον κριθούμε «αθώοι», τότε ίσως να ασχοληθούν και μαζί μας. Καταφέραμε από μόνοι μας να προσφέρουμε χαρά και ικανοποίηση σε όλους αυτούς του ακατονόμαστους και επιτήδειους παράγοντες της δημόσιας ζωής, οι οποίοι ανέκαθεν μας είχαν γραμμένους στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Καταφέραμε να σπιλώσουμε το όνομα επιχειρηματία, να θέσουμε εκτός δημοτικού μεγάρου το δήμαρχο, να απομακρύνουμε την κεφαλή του ΣΑΠΑ, να μετατρέψουμε τον ήλιο σε μια ατέλειωτη και μεγαλοπρεπή σκιά πάνω από την πόλη μας και γενικά να μην έχουμε εμπιστοσύνη ακόμη και στον ίδιο μας τον εαυτό. Και με όλα αυτά διερωτόμαστε ποιος από δω και πέρα θα μας σεβαστεί και θα μας αντιμετωπίσει με ευγένεια και σοβαρότητα, κάτι άλλωστε που έκαναν και προτού τους δώσουμε αφορμές και αιτίες. Η Πάφος βρίσκεται υπό διωγμό και η αποψίλωση κυριαρχεί παντού. Ο Θεός να βάλει το χέρι του.